5.30

I wake up, but it’s minus 9 outside and still dark. So I decide to stay under the covers and listen to a German audiobook. My go to habit whenever I have some time to spare or whenever am doing some menial or repetitive task.

Eventually I go on my hometrainer and call my mum. She doesn’t have it easy, cause she is all the way over in Belgium and takes care of a schizofrenic sister with a gambling addiction. Apart from her sister she almost never sees anyone these days.

I prepare my classes and spend some time with my son. Take a shower. Wash my ever longer hair, which takes me some time, but again, am listening to a German audiobook.

Today I exceptionally start teaching at 11.00, but I have plenty of emails to answer to agree on lessons with new students. French in this case.

At 11.00 I teach German. We have a conversation about the detrimental effects of social media.

Then I have to rush, because I have to leave the house and teach the CEO of a big international English at 14.00.

But I have to make it back home by 16.00, because then I have an online class – German – with employees of a pharmaceutical company.

With the CEO we mainly talk about leadership skills. We read a long text inspired by ex-navy seal Jocko Willink. My student knows a thing or two about leadership since he manages a very big company.

I rush back home and I arrive at 15.55, in the nick of time to log into MS teams. Last time we read a German text about Arnold Schwarzenneger’s rules for success. Today we practiced 25 new words that were in the text. I kinda bombard them with personal questions, but always including one of these new words. They were complete beginners a year ago so it’s my priority to make them talk as much as possible and to feel confident doing so.

Right after this lesson I teach a Czech lady in the Netherlands via skype. We translated two Czech short stories to Dutch. She selected the stories and she picked some true gems. It was a lot of fun and the translating went smoothly. If you know Dutch and/or Czech you can read the result below.

Right after this lesson I have a lesson with an IT specialist. It’s one of my students to whom I sent a shipment of Belgian beer. During the lesson another student lets me know he has received the beer and what a nice surprise it is. With this last student of the day we talk about crazy things with did as kids and how only now that we are fathers ourselves can we imagine how terrible it must have been to our mum and dad back then.

It’s past 19.00 when I finish. So I sit down to write this blog post. I schedule it to be posted some days later, because I have already enough posts. There are now two new posts a day on this website.

While am writing I am – you guessed it- listening to a German audiobook.

And now I will go to the supermarket. One advantage of living in Slovakia is that a lot of supermarkets are open till 22.00! I can’t imagine this in Belgium. I always think it’s because labor unions are so pathetically weak around here. Slovaks don’t know what a strike is. This is definitely not France or Belgium.

When am back I will listen to, yes, yes, I don’t have to repeat it, a German audiobook and I will play some videogame. Probably Port Royal where you can build a trading empire. The game has no real end and is quite realistic when it comes to doing business.

Tomorrow I will teach till 21.15, so I need to relax a bit as well. Maybe Zuzi and I will have sex, but maybe not, cause we’ve been going at it like bunnies.

Oh, I have gone on a very low carb diet. It’s going very well.

As mentioned several times before I find that when I gain self-discipline in one area of my life it spills over into other areas as well. Call it a ripple effect of self-discipline.

Sokratova zkouška

Jednoho dne, na vrcholu kopce, potkal muž filosofa Sokrata a povídá:

„Jestlipak víš, co jsem se zrovna dozvěděl o tvém příteli?“

„Počkej chvilku,“ odpověděl Sokrates. „Než mi cokoliv řekneš, rád bych tě podrobil zkoušce. Říká se jí zkouška tří sít.“

„Tří sít?“ „Přesně tak,“ pokračoval Sokrates.

„Než mi začneš vyprávět o mém příteli, možná bude dobré na chvilku zkusit prosít to, co mi řekneš. První síto se jmenuje pravda. Máš naprostou jistotu, že to, co mi chceš říct, je pravda?“ „Ne,“ odpověděl muž, „vlastně jsem to jenom slyšel a….“ „Dobře,“ řekl Sokrates. „Takže ty opravdu nevíš, jestli je to pravda nebo není.

Teď vyzkoušejme druhé síto. Toto síto se jmenuje dobro. Chceš mi o mém příteli říct něco dobrého?“ „Ne, naopak…“ „Takže,“ pokračoval Sokrates, „chceš mi o něm říct něco špatného a nejsi si jist, jestli je to pravda.

Hmm, ale pořád ještě můžeš zkouškou projít, protože zbývá ještě jedno síto. Jmenuje se užitečnost. Bude mi to, co mi chceš o mém příteli říci, užitečné?“ „No, ani moc ne.“

„Dobrá,“ uzavřel Sokrates, „takže to, co mi chceš říct, není ani pravdivé, ani dobré, dokonce ani pro mne užitečné.

Tak proč bys mi to měl vyprávět?“

De test van Socrates

Op een dag, op de top van een heuvel, ontmoette een man de filosoof Socrates en zei:

‘Weet jij toevallig wat ik net ben te weten gekomen over jouw vriend?’

‘Wacht een momentje’, antwoordde Socrates. ‘Vooraleer je me eender wat zegt, zou ik je graag onderwerpen aan een test. Het heet de test van de drie ziften.’

‘Drie ziften?’

‘Precies zo’, ging Socrates verder.

‘Voordat jij over mijn vriend gaat vertellen, is het misschien goed om voor een moment te ziften wat je mij gaat zeggen. De eerste zift heet Waarheid. Ben je compleet zeker dat wat je me wil vertellen waar is?’

‘Nee’, antwoordde de man, ‘eigenlijk heb ik dat enkel maar gehoord en….’

‘Goed’, zei Socrates. ‘Dus jij weet echt niet of het waar is of niet. Laat ons nu de tweede zift proberen. Deze zift heet Goedheid. Wil je me iets goeds zeggen over mijn vriend?’

‘Nee, omgekeerd…’

‘Dus’, ging Socrates verder. ‘je wil me iets slechts zeggen over hem en je bent niet zeker of het waar is? Hmm, maar je kan nog slagen voor de test, want er is nog een zift. Die heet nut. Zal wat je over mijn vriend zal zeggen, nuttig zijn voor mij?’

‘Nou, eigenlijk niet zo.’

‘Goed’, besloot Socrates, ‘dus wat je me wil vertellen, is noch waar, noch goed, en bovendien niet nuttig voor mij.

Dus waarom zou je me dat moeten vertellen?’

Neposedná kočka

Byli jsme oblečeni a připraveni odejít na silvestrovskou party. Rozsvítili jsme noční světlo, zapnuli telefonní záznamník, zakryli klec s andulkou, protože se nám na ni pravidelně dobývá naše šílená kočka, kterou jsme vyhnali na dvůr.

Zavolali jsme do taxislužby a objednali taxíka. Taxík přijel a my jsme vyšli z domu předními dveřmi. Když jsme vycházeli, kočka, kterou jsme vyhnali na dvůr, proklouzla pod našima nohama zpět do domu.

Nechtěli jsme, aby zůstala uvnitř domu, protože se vždy snaží sežrat andulku. Manželka si šla sednout do taxíku, zatímco já jsem se vrátil dovnitř, abych vyhnal kočku z domu. Kočka ale vyběhla do patra a já jsem běžel za ní.

Manželka, která zatím čekala v taxíku, nechtěla, aby taxikář věděl, že dům bude celou noc prázdný. Takže mu sdělila, že se hned vrátím, že jsem jenom šel dát dobrou noc své matce.

Po pár minutách jsem si sedl do taxíku vedle manželky a spustil jsem: „Lituji, že mi to trvalo tak dlouho. Ta kráva pitomá se schovávala pod postelí. Musel jsem ji šťouchat ramínkem do zadku, abych ji dostal ven! Snažila se mi utéct, tak jsem ji chytil pod krkem. Pak jsem ji musel zabalit do deky, aby mě nepoškrábala. Povedlo se ale! Odtáhl jsem ji po schodech dolů a vyhodil zpět na dvorek! Doufám, že se zase nevysere do zeleninového záhonu!“

Ticho v taxíku bylo ohlušující.

De rusteloze kat

We waren uitgedost en klaar om naar het oudejaarsavondfeest te gaan. We hebben het nachtlicht en onze voicemail ingeschakeld, we hebben de kooi met de parkiet bedekt, omdat onze gekke kat, die we naar de binnenplaats hadden gejaagd, regelmatig naar hem klauwde.

We belden de taxidienst en bestelden een taxi. De taxi kwam en wij hebben het huis door de voordeur verlaten. Wanneer we naar buiten gingen, is de kat, die we naar de binnenplaats verjaagd hadden, langs onze benen terug het huis ingeglipt. We wilden niet dat ze binnen zou blijven, want ze wilde altijd de parkiet opvreten. Mijn echtgenote ging zich in de taxi zetten, terwijl ik terug naar binnen keerde om de kat uit het huis te jagen. De kat rende echter naar de bovenverdieping en ik rende achter haar aan. Mijn echtgenote, die intussen in de taxi wachtte, wilde niet dat de taxichauffeur wist, dat het huis de hele nacht leeg zou zijn. Ze deelde hem mee dat ik meteen terug zou komen, dat ik enkel mijn moeder een goede nacht ging wensen.

Na enkele minuten zette ik me naast mijn echtgenote in de taxi en ik ving aan te zeggen: ‘Het spijt me dat het zo lang duurde. Dat domme mormel heeft zich onder het bed verstopt. Ik moest haar op haar kont slaan met een klerenhanger om haar daar weg te krijgen! Ze probeerde me te ontkomen, dus greep ik haar bij de keel. Dan moest ik haar in een deken wikkelen zodat ze me niet kon krabben. Maar het lukte! Ik trok haar naar beneden langs de trap en ik gooide haar terug op de binnenplaats! Ik hoop dat ze niet opnieuw in de groentetuin schijt!’

De stilte in de taxi was oorverdovend.